یکی از کهن‌ترین ترانه – متل‌های ایرانی است که پیشینه‌ای بلند در تاریخِ فرهنگ این سرزمین دارد. این ترانه – متل روایت داد و دهش است، از یک دست بگیر و از دست دیگر ببخش.

در این داد و دهش چهره‌ های گوناگون کار و زندگی به کودکان خردسال شناسانده می‌شود. اکنون برخی پاره‌های این ترانه – متل دیگر چندان با ویژگی‌های زندگی امروز سازگار نیست. در بازآفرینی این ترانه – متل گاهی زبان و کارها همساز با زندگی امروزی شده است. تصویر های زیبای تصویرگر، حال و هوای مردم را در گذشته ای دور باز سازی می کند.