سه ماهه دوم
بارداری شما کاملا قابل مشاهده است. برهای عالی را به اطرافیانتان داده‌اید. امیدوارم بدنتان نیز تنظیم شده باشد و احساس تهوع نداشته باشید. دیگر هر شب ساعت ۷ به تختخواب نمی‌روید. ورزش می‌کنید، عادت کرده‌اید سالم غذا بخورید. و در نهایت، تصمیم‌تان را در مورد متخصص زایمان و نحوه تولد نوزاد گرفته‌اید که باعث شده احساس خوبی باشید. مرحله بعد چیست؟ تحرک و برقراری پیوند.
۱. ورزش
شاید در سه ماه اول برای ورزش کردن بسیار خسته بودید یا احساس تهوع داشتید، اما اکنون زمان آن فرا رسیده است. چرا تحرک تا این اندازه حیاتی است؟ زیرا تحرک برای رشد سالم نوزاد ضروری است. انسان‌ها در زمانی تکامل پیدا کرده‌اند که زنان باردار به صورت روزانه ۱۶ کیلیومتر پیاده‌روی می‌کردند. ورزش ملایم، نوزادتان را سالم‌تر و باهوش‌تر می‌کند. نوزاد را از هر گونه هومورن استرس که تحت تاثیر زندگی مدرن روزانه در بدن شما ترشح می‌شود، مصون نگه می‌دارد. در هنگام زایمان مدت زمان زور زدن را کاهش می‌دهد و درد آن را کم می‌کند. زنان کم تحرک ۴ برابر بیشتر از زنانی که در سه ماهه اول یا دوم ورزش ایروبیک انجام داده‌اند به سزارین نیاز پیدا می‌کنند. چه میزان ورزش کافی است؟ ۳۰دقیقه ورزش ملایم در روز.
۲. با نوزادتان ارتباط برقرار کنید.
وقتی کودک به دنیا بیاید، صدای شما را می‌شناسد و برایش آرامش‌بخش است. اگر شما در زمان بارداری آرام بوده باشید نوزاد شما هم آرام‌ترخواهد بود و کمتر بدخلقی می‌کند. او با شنیدن صدای شما در رحم احساس اطمینان می‌کند. اگر با جنسیت نوزادتان صلح کنید به او نزدیک‌تر خواهید شد و به فرزندتان اجازه می‌دهید چه پسر چه دختر، خودش باشد. پیوند بین شما و نوزادتان از زمانی که متوجه میشوید باردار هستید شکل می‌گیرد، حتی پیش از آن که حرکت کردن او را حس کنید. شروع کنید و با او ارتباط برقرار کنید. نوزاد شما در حال گوش کردن است.
۳. با شریک زندگی‌تان مرتبط شوید.
هنگامی که کودک به دنیا می‌آید شما و شریک زندگی‌تان مجبور میشوید بخش عظیمی از زندگی‌تان را دوباره برنامه‌ریزی کنید. اگر تا کنون این کار را با یکدیگر انجام داده باشید با عمل سخت و ناشناخته‌ای مواجه نیستید. همچنین اگر رابطه شما بر مبنای اعتماد، مهر و رشد در کنار یگدیگر بنا شده باشد این کار بسیار آسان‌تر خواهد بود. علاوه بر این، اگر شما و شریک زندگی‌تان با یک فلسفه مشترک به فرزندپروری نگاه کنید بسیار ارزشمند است.
باید بدانید که سال اول پس از تولد نوزاد، شادی زندگی زوجین به میزان ۴۰ تا ۹۰ درصد کاهش پیدا می‌کند. بله، می‌توانید دوباره آن را افزایش دهید، زیرا بیشتر آن به دلیل محرومیت از خواب است. همچنین این موضوع به مساوی نبودن حجم کاری (زنان سه برابر مردان در خانه کار می‌کنند)، افسردگی، و انزوای اجتماعی نیز ارتباط دارد. دانستن این موضوع می‌تواند به شما کمک کند تا بحث‌های سخت را پشت سر بگذارید و انتخاب های واضحی داشته باشید که از ازدواجتان محافظت کند.
از ۹ ماه بارداری استفاده کنید تا به همسرتان نیز اجازه دهید با نوزاد ارتباط برقرار کند، شکل‌گیری ارتباط آن‌ها باید اکنون شروع شود. مطمئن شوید که از این زمان برای داشتن رابطه جنسی و صمیمانه بهترین استفاده را خواهید کرد. وقتی نوزاد به دنیا بیاید به این چسب برای رابطه‌تان نیاز دارید.
۴. خودتان را دوست داشته باشید و به خودتان توجه کنید.
حتما از نه ماه حاملگی تا حد امکان برای برقراری ارتباط با همسر و فرزندتان استفاده کنید، اما مطمئن شوید که بیشتر از همه به خودتان رسیدگی می‌کنید تا با کمبود سراغ مادر شدن نروید. بعد از تولد باید از عمیق‌ترین منابع ذخیره‌ای‌تان استفاده کنید و خیلی از مواقع نیازهای خودتان را در درجه دوم اهمیت قرار دهید بنابراین اطمینان حاصل کنید که ذهن، روح و بدنتان را سرشار از هر آن چیزی کرده‌اید که به شما انرژی می‌دهد و از شما محافظت می‌کند. زود بخوابید، ورزش را قطع نکنید! ورزش کردن، احتمال سزارین و سایر حوادث ناخوشایند زمان تولد را کاهش می‌دهد.
۵. خواهر و بردارها را آماده کنید.
اگر فرزند(ان) دیگری دارید، از طریق استفاده از واژه‌هایی همچون “نوزاد ما” یا “خواهر تو” یا حتی “نوزاد تو” به آن‌ها کمک کنید برای تولد نوزاد آماده شوند. هر قدر احساس تعلق بیشتر و البته احساس جانشین شدن کمتری در فرزندان بزرگتر ایجاد شود، حسادت کمتری نشان خواهند داد.