سه ماهه اول
به نخستین مرحله فرزندپروری خوش آمدید: رشد نوزاد! نه ماه ممکن است زمان زیادی به نظر برسد اما به سرعت سپری می‌شود. شما در طول این دوره کارهای مهمی برای انجام دادن دارید. در سه ماهه اول، شما ۵ هدف اساسی دارید.
۱. خانه اول فرزندتان را به بهترین شکل آماده کنید: بدن خودتان
نوزاد ماه‌های پیش از تولد را در این اتاق بی‌نظیر پشت سر می‌گذارد -تا زمانی که سرویس مناسبی به این اتاق برسانید. با وجود این که مواد مغذی بسیار مهم است، زیرا بدن شما از آنچه خودش تغذیه می‌کند برای رشد نوزاد استفاده خواهد کرد، این مواد به تنهایی کافی نیستند. هورمون‌ها، انتقال دهنده های عصبی، و شیمی سایر بخش های بدنتان نیز مهم هستند. هنگامی که مادرها هیجانی را- خواه مثبت خواه منفی_ احساس می‌کنند، شیمی بدنشان مطابق با آن تغییر می‌کند. نوزادان تمام این تغییرات را تجربه خواهند کرد.
بدن زنانه از نظر توانایی‌اش برای پرورش زندگی جدید اعجاب‌آور است. از یک دانه‌ی کوچک گرفته تا نوزادی که به زودی در آغوش شما قرار خواهد گرفت. در کمال تعجب، بدن شما می‌داند چگونه این کار را انجام دهد. تمام آنچه نیاز است شما انجام دهید پشتیبانی از آن است.
چگونه بهترین محیط را برای رشد نوزاد فراهم کنید؟
- خوب و به اندازه‌ی کافی بخورید. شما در حال پرورش فرزندتان هستید. آیا از ماست و سیب‌زمینی شیرین برای رشد او استفاده خواهید کرد یا قهوه و شیرینی دانمارکی؟
- اطمینان حاصل کنید که ویتامین‌ها، به ویژه فولیک اسید و روغن امگا ۳ را (از ماهی یا پلانکتون) دریافت می‌کنید این مواد برای رشد مغز ضروری هستند.
- توکسین‌ها (الکل، سیگار، کافئین، مواد افزودنی) را حذف کنید. این مواد برای شما خوب نیستند، اما برای نوزاد خطرناک هستند.
- از استرس خود بکاهید و به شادی خود اضافه کنید. نوزاد این را احساس خواهد کرد.
- مراقبه کنید و یا تمرین‌های ریلکسیشن انجام دهید تا خودتان و فرزندتان را سالم نگه دارید. این بهترین شرایط برای بزرگ شدن نوزاد است زیرا هورمون‌های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین را کاهش می‌دهد، و باعث ترشح هورمون‌های عشق مانند اوکسی توسین می‌شوند. همچنین به شما می‌آموزند چگونه خود را آرام کنید -راهکار بسیار خوبی برای تمرین پیش از تولد.
- به اندازه نیاز بدنتان بخوابید. شما به خواب نیاز دارید.
- ورزش‌های مناسب انجام دهید. زنان بی‌تحرک ۴ برابر بیشتر از زنانی که در سه ماهه اول و دوم ایروبیک انجام داده‌اند، نیاز به سزارین پیدا می‌کنند.
۲. بهترین راه ورود فرزندتان به جهان را انتخاب کنید، چه کسی در فرایند بارداری و تولد از شما حمایت خواهد کرد؟
کدام یک از روش‌های زایمان را انتخاب می‌کنید؟ این موضوع از همین ابتدا ارزش تحقیق و تفکر جدی را دارد و به شما کمک می‌کند که پزشک یا ماما به همراه بیمارستان یا زایشگاهی را انتخاب کنید که به نوزادتان این فرصت را می‌دهد تا به بهترین شکل زندگی را شروع کند.
۳. یادگیری را شروع کنید.
شما در آستانه سفری عظیم و مقدس هستید، سفری به قدمت بشریت. در گذشته تنها بزرگ شدن در روستاها، جایی که زنان تجربه‌‌ای که بدست آورده بودند را با هم به اشتراک می‌گذاشتند و به یکدیگر کمک می‌کردند، اصول اساسی را درباره‌ی این فرایند به افراد می‌آموخت. با وجود این که امروز این امکان را از دست داده‌ایم، شما زیر انگشتانتان یک دهکده جهانی دارید. منابع آنلاین و کتاب‌ها می‌توانند شما را ۷ روز هفته، به صورت شبانه روزی مشغول نگه دارند بنابراین دچار وسواس نشوید. تنها روی اصول تمرکز کنید و بقیه را رها کنید (این تمرین خوبی برای فرزندپروری نیز هست).
۴. خودتان را برای مادر شدن آماده کنید.
تا کنون تمرکز بر جنبه‌‌های فیزیکی بوده است اما اکنون زمان آن رسیده که کار بر روی بخش‌های روانشناختی مادر شدن را نیز آغاز کنید. این موضوع به این معنی است که سوالات زیر را از خودتان بپرسید:
درباره‌ی مادر شدن چه احساسی دارم؟ آیا هیجان زده‌ام؟ ترسیده‌ام؟ درباره‌ی ایجاد تعادل بین کار، روابط و نوزادم عصبی هستم؟ همه‌ی موارد بالا در مورد من صدق می‌کند؟ به دنبال جواب سوال‌ها باشید و به یاد داشته باشید هر چیزی که احساس می‌کنید عادی است و تمرکز روی آن ارزشمند است.
اگر احساس می‌کنید نگران هستید، به نگرانی‌تان به عنوان فرصتی برای گوش دادن به درون‌تان و ایجاد تغییرات مناسب نگاه کنید. ترستان را به هیجان برای آینده تبدیل کنید، حتی با وجود اینکه نمیدانید مسائل چطور پیش خواهند رفت. نگرانی‌ها علائمی هستند که نشان می‌دهند باید به چیزی توجه کنیم. اجتناب از آن‌ها سطح استرس شما را بالا می‌برد. اگر نگران هستید که در موارد خاص چطور تصمیم بگیرید (آیا به کار کردن خارج از خانه ادامه بدهم؟، شیرخشک یا شیر مادر، زایمان در خانه یا بیمارستان)، به ارزش‌های اساسی‌تان رجوع کنید و تصمیمات خود را بر اساس اولویت‌هایی که به وضوح برایتان اهمیت بیشتری دارند بگیرید. اگر نگرانی‌تان زیاد است یا نیاز دارید بر روی احساسات و نگرانی‌های نوظهور خود کار کنید با یک دوست، همسرتان یا حتی یک مشاور صحبت کنید. فراموش نکنید با مرور داشته‌هایتان و یادآوری این که مسائل حل شدنی هستند به خودتان اطمینان دهید.
۵. برای کاهش استرستان تلاش کنید.
هزاران مطالعه معتبر نشان می‌دهند، هر چیزی که شما احساس کنید را نوزاد نیز احساس می‌کند. استرس عمده در زنان باردار با عواقب نامطلوبی همچون افزایش تحریک‌پذیری، کاهش ضریب هوشی، مشکلات توجه/تمرکز نوزاد ارتباط دارد. استرس‌های جزئی چطور؟ استرس‌های موقت و کوتاه مدت مشکلی ایجاد نخواهند کرد؛ نوزاد شما انعطاف‌پذیر است. اما اگر با استرس مزمن همچون استرس ناشی از شغلی پر مسئولیت و پر تنش درگیر هستید، به طور حتم روی نوزادتان اثر خواهد گذاشت. آیا این موضوع به این معناست که باید استعفا دهید؟ نه لزوما. به یاد داشته باشید که استرس آن چیزی نیست که برای ما اتفاق می‌افتد بلکه شیوه پاسخ‌دهی ما به آن اتفاق است. تمرینات منظم ذهن آگاهی و ورزش منظم تاثیرات زیستی منفی استرس را بر نوزاد شما کاهش خواهد داد. شاید راه تازه‌ای وجود داشته باشد که به شکل متفاوتی با کارتان ارتباط بگیرید.
۶. با نوزادتان ارتباط برقرار کنید.
نوزادتان هنوز نمی‌تواند صدای شما را بشنود اما بسیاری باور دارند پیوند مادر-فرزند از لقاح شروع می‌شود. هر چند، نیازی نیست به این موضوع باور داشته باشید تا از نظر احساسی با نوزادتان ارتباط برقرار کنید. اکنون بهترین زمان برای شروع یکی از مهم‌ترین روابط زندگی شما، از طریق پذیرفتن و پرورش هوشیارانه‌ی فیزیکی و احساسی نوزادتان است. صحبت کنید، آواز بخوانید، بلند بلند فکر کنید، کودکی سالم را تصویرسازی کنید که درون شما رشد می‌کند، به سهولت به دنیا می‌آید و در هر مرحله از زندگی شکوفا می‌شود. با خود پیمان ببندید که نوزاد را دوست بدارید، از او مراقب کنید، و هویت او را همان‌طور که قرار است شکل بگیرد بپذیرید. با خودتان هم عهد ببندید که با مادر شدن از خودتان غافل نمی‌شوید. به هر حال، شما تنها می‌توانید آنچه که در درون‌تان دارید را به کودکتان ببخشید.