آیا خواب کودک شما کوتاه است؟ آیا کودکتان تنها هنگام غذا خوردن، در ماشین، یا در ننو، روروئک یا در بغل دیگران به خواب می‌رود؟ وقتی او را در تختش می‌گذارید تنها بین ۳۰ تا ۵۰ دقیقه می‌خوابد؟ این زمان دقیقا به اندازه‌ی یک سیکل خواب کودکتان است؟ ترکیب این فاکتورها سبب چرت کوتاه می‌شود: به معنی ناتوانی در به خواب رفتن یا تداوم خواب بدون کمک – کودک شما بعد از اولین سیکل خوابش به طور کامل بیدار می‌شود، در نتیجه یک چرت خیلی کوتاه داشته است. من به این مشکل سندرم خواب تک دوره‌ای(OCSS)[1] می‌گویم. این موضوع به ما کمک می‌کند تا دلیل خواب کوتاه مدت بسیاری از کودکان را درک کنیم و ما را به راه حل‌های خوبی می‌رساند.

مخلوطی از خواب‌های دوره‌ای

یکی از راه‌هایی که به کودک شما کمک می‌کند تا بیشتر بخوابد این است که وقتی بین سیکل‌های خوابش بیدار می‌شود او را در جایی قرار دهید که به او آرامش می‌دهد تا دوباره بخوابد. این خواب‌های دوره‌ای در ننو، گهواره، تختخواب‌هایی که تکان می‌خورند یا جایی که کودکتان در آرامش تاب میخورد اتفاق می‌افتد. هر کدام از این‌ها می‌تواند باعث شود مدت زمان خواب نوزادانی که خواب کوتاهی دارند طولانی‌‌تر شود این موضوع به این دلیل اتفاق می‌افتد که وقتی نوزاد از خواب بیدار می‌شود ریتم حرکتی به او آرامش می‌دهد تا دوباره به خواب برود.

همچنین نوزادتان می‌تواند این خواب‌های دوره‌ای را در کالسکه تجربه کند. برای قدم زدن بیرون از خانه بروید این برای هر دوی شما خوب است یا کالسکه را به دورن خانه بیاورید. با کالسکه قدم بزنید تا کودکتان به خواب برود، سپس کالسکه را نزدیک خودتان بگذارید. وقتی کودکتان شروع به تکان خوردن کرد دوباره قدم زدن را شروع کنید یا او را آرام آرام تکان دهید.

زمانی که کودکتان خواب طولانی‌تری را در کالسکه تجربه کرد می‌توانید او را به تختخواب منتقل کنید. برای این تغییر مکان، حرکت را کندتر کنید و زمان حرکت یا تکان دادن را کوتاه‌تر کنید. وقتی کودکتان به خواب رفت کالسکه را متوقف کنید، اگر میانه کار از خواب بیدار شد او را تکان دهید. کالسکه را کنار تختش بگذارید پس از مدتی که خواب کودکتان در همان وضعیت سنگین شد او را به تختش منتقل کنید.

اتاق را برای خواب کودک آماده کنید.

برای طولانی کردن زمان خواب اتاق را تاریک کنید تا حتی نور اندک هم او را میان دوره‌های خوابش هشیار نکند.  برای آرامش کودکتان بین دوره‌های خوابش از فرکانس سفید (صدای طبیعت یا مشابه آن)، یا موسیقی آرامش‌بخش استفاده کنید. در تمام طول خواب این موارد را رعایت کنید. این موارد باعث می‌شوند تا سر و صدا روی کودکتان تاثیر نگذارد و نشانه‌ای برای خوابیدن دوباره برای کودکی که بین دوره‌های خوابش بیدار می‌شود به حساب می‌آیند.

تختخواب کودکتان را به مکانی راحت‌تر تبدیل کنید.

 برای اینکه کودکتان را برای خوابیدن طولانی‌تر مشتاق کنید، تخت یا گهواره‌اش را به مکانی راحت‌ و گرم و نرم تبدیل کنید. از ملحفه‌های پشمی کلفت و تشک‌های نرم‌تری استفاده کنید. حتی می‌توانید محل قرارگیری کودکتان را با حوله‌ی گرم، گرم‌تر کنید (قبل از اینکه کودکتان را در تخت بگذارید حوله را بردارید و دمای محل قرارگیری او را چک کنید).

کودکتان را با تختخوابش آشنا کنید.

بگذارید کودکتان در زمان بیداری‌اش مدتی در تخت یا گهواره‌اش به بازی‌های مختلف مشغول باشد. در این مدت کنار او باشید و سعی کنید توجه او را جلب کنید و با تعدادی اسباب بازی جدید بازی کنید. بگذارید زمانی که حضور در این مکان را تجربه می‌کند شما را قسمتی از این تجربه بداند در نتیجه هنگامی که در این محیط است خوشحال‌تر خواهد بود. در این صورت هنگامی که بین دوره‌های خوابش بیدار می‌شود، خودش را در مکانی ناشناخته و تنها حس نمی‌کند بلکه خودش را در محیطی می‌بیند که برایش آشناست و لحظات شادی را با شما سپری کرده است. این موضوع به او کمک خواهد کرد این محیط را مکانی امن برای خوابیدن بداند و به او اجازه می‌دهد بعد از اولین دوره‌ی خوابش که بیدار شد دوباره به خواب برود.

نشانه‌های خواب را در او بشناسید.

اگر قبل از خسته بودن یا هنگام خستگی شدید کودکتان را برای خواب ببرید به اندازه‌ی زمان مناسبی که به قدر کافی خسته است جواب نخواهید گرفت. برای دیدن نشانه‌های خستگی در کودکتان – مانند کاهش توجه به اسباب بازی‌هایش، بی‌حالی، نق زدن یا ولو شدن روی صندلی – مراقب او باشید. به محض اینکه هر کدام از نشانه‌های خستگی را در او دیدید محیط را برای چرت کوتاه او آماده کنید. اگر در طول هفته زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد را یادداشت کنید شاهد یک الگو خواهید بود. دستیابی به این الگو به شما کمک می‌کند به طور روزانه برنامه‌ای برای خواب نوزادتان در زمان مناسب داشته باشید.

مدت زمان بیداری او را اندازه بگیرید.

به عنوان یکی از نشانه‌های خستگی، مدت زمانی که کودکتان بیدار بوده است را اندازه بگیرید. کودکان قبل از اینکه به طور طبیعی آماده‌ی خواب شوند تنها می‌توانند مدت زمان مشخصی، با خوشحالی، بیدار بمانند. زمانی که میل طبیعی به خواب در آن‌ها شروع شود کودکتان بی‌حوصله می‌شود و حال خوبش تدریجا از بین می‌رود. هر نوزادی سیکل خواب منحصر بفرد خودش را دارد. اما جدول زیر بطور میانگین مدت زمان مفیدی که یک کودک در سنین مختلف می‌تواند بیدار بماند را نشان می‌دهد. 

به یاد داشته باشید که با رشد کودکان، مکانیسم بدن آن‌ها تغییر می‌کند و برنامه‌ی خواب روزانه‌ی آن‌ها هم با این تغییر باید متفاوت باشد. چیزی که امروز مطلوب کودک است ممکن است با چیزی که ماه آینده مطلوب اوست متفاوت باشد. مراقب کودکتان و زمان باشید.

۱ One-Cycle Sleep Syndrome