همه‌ی نوزادان گریه می‌کنند. بیشترشان زیاد گریه می‌کنند. بعضی‌ها راحت‌تر آرام می‌شوند، اما، بقیه ممکن است به طور مداوم خودشان را تا مرز جنون برسانند. قطعا این کار شما را عصبی و نگران می‌کند. اما صبوری طبیعت مادر است که تضمین می‌کند نسل بشر ادامه پیدا ‌کند.

نوزادان، هر روز در احساسات مختلف و جدیدی که با آن‌ها روبرو می‌شوند، غرق می‌شوند. زمان می‌برد تا مغز و سیستم عصبی آن‌ها در حدی بالغ شود که بتواند تمام تحریکاتی که هر روز به ما وارد می‌شود را مدیریت کند. گریه کردن یکی از راه‌های نشان دادن این درگیری روزانه است.

کودک من خیلی گریه می‌کند. از کجا بدانم برای دل درد است یا نه؟

معمولا دل درد دلیل حداقل ۳ساعت گریه‌ی روزانه‌ نوزاد است. و حداقل ۳بار در هفته اتفاق می‌افتد. بطور کلی ۲۰درصد از نوزادان دچار نفخ می‌شوند. اما شما می‌توانید نفخ را از روی گریه‌های ممتد که به نظر می‌رسند دلیلی ندارند بشناسید.

تا وقتی که گریه نوزادتان غیرقابل تحمل نشود، اهمیت چندانی ندارد که این گریه‌ها دقیقا به خاطر نفخ است یا نه، این موضوع به شما کمک می‌کند به خاطر بیاورید که هیچ مشکلی در رابطه با شما یا فرزندتان وجود ندارد. نوزادتان فقط دچار نفخ شده. این حالت چه دل درد باشد، چه گریه‌های ممتد و احساسی، همیشه اضطراب‌آور است، اما دانستن این موضوع که این حالت‌ها عادی هستند، دلگرم کننده است و بیشتر از سه ما هم طول نمی‌کشد. و در نهایت شما یک کودک سالم و خوشحال خواهید داشت.

چه چیزی باعث این حجم از گریه می‌شود؟

فرض می‌کنیم شما دلایل مشخص و رایج را چک کرده‌اید – برای مثال، نوزاد شیر خورده، آروغ زده، او را عوض کرده‌‌اید، و بغلش کرده، راه برده‌اید و با او بازی کرده‌اید و همچنان گریه‌ی او ادامه داشته است. اگر همه‌ی این کارها امتحان نکرده‌اید ابتدا آن‌ها را چک کنید.

حقیقت این است که ما نمی‌دانیم چه چیز باعث نفخ و دل درد می‌شود؟ دلایل مختلفی ممکن است برای نوزادان مختلف وجود داشته باشد. مانند حساسیت به شیر خشک، رفلاکس معده یا مشکلات دستگاه گوارش. در تحقیقاتی مربوط به کودکانی که دچار نفخ می‌شدند، هنگامی که مادران نوشیدن شیر گاو را متوقف کردند مشکل دل درد نیمی از نوزادن برطرف شد و نیمی دیگر همچنان گریه‌های بی‌رویه را ادامه ‌دادند.

راه حل ساده‌ای که به بسیاری از نوزادانی که دستگاه گوارش حساسی دارند، کمک می‌کند  این است که مقدار غلیظ اولیه شیری که از سینه بیرون می‌آید را نخورند. برای این کار در هر بار شیر دادن، ابتدا مقداری از شیرتان را بدوشید و دور بریزید سپس شروع به شیر دادن به نوزادتان کنید. این موضوع به این دلیل است که مقدار شیر اولیه که از سینه بیرون می‌آیند – شیر ماک – بسیار غنی است. سینه برخی مادرها مقدار زیادی از این نوع شیر تولید می‌کند، و بعضی نوزادان دستگاه گوارش حساسی دارند که به این نوع شیر حساسیت دارد. رد کردن مقداری از شیر ماک باعث می‌شود نوزاد شیر را بهتر هضم کند، و گریه‌های ممتد بیشتر نوزادان بعد از این کار متوقف می‌شود.

راه حل فوق‌العاده دیگری هم در سال ۲۰۰۷ در نشریه متخصصین اطفال چاپ شد. محققین موفقیتی ۹۵درصدی، در درمان نفخ نوزادان با دادن پروبیوتیک به نوزاد و حذف شیر گاو در رژیم غذایی مادر، پیدا کردند. آن‌ها به نوزادانی که دچار نفخ می‌شدند روزانه ۵ قطره افزودنی باکتری روده(پروبیوتیک) دادند و از همه‌ی مادران خواستند تا شیر گاو را از رژیم‌شان حذف کنند. ۹۵درصد از نوزادان پروبیوتیک بعد از آزمایش خوب شدند و مغایر با ۷ درصد از نوزادان کنترل شده بعد از یک هفته و در بدترین حالت بعد از یک ماه گریه‌شان متوقف شد. اگر این آزمایش توسط محققین دیگر و با نتایج مشابه تکرار شود، به زودی پروبیوتیک به عنوان درمان نفخ تجویز خواهد شد. در این مدت، احتمالا والدینی که نوزادشان دچار نفخ و دل درد می‌شود می‌توانند بطور شخصی این آزمایش را روی کودکشان امتحان کنند تا مشاهده کنند این درمان برای آن‌ها هم جواب می‌دهد یا خیر.

نوزاد من هفته‌های اول زیاد گریه نمی‌کرد، اما الان هر روز عصر برای چند ساعت بطور ممتد گریه می‌کند

این کار خیلی رایج است. وقتی نوزادان با محیط اطرافشان بیشتر آشنا می‌شوند و مدت زمان بیشتری را در طول روز بیدار هستند، بیشتر گریه می‌کنند. ممکن است باکتری مکملی که از بدن شما در روده او حضور داشت از بین رفته است، یا از آنجاییکه کودک شما حالا بیشتر با محیط اطرافش درگیر است، هر روز حساس و حساس‌تر می‌شود و بعد از گذشت چندین ساعت در عصرها هیچ راه دیگری برای بروز اضطرابش ندارد. در هر دو صورت نتیجه، رفتاری است که ما به آن دل درد می‌گوییم: گریه برای چندین ساعت و حتی تا نیمه‌های شب.

اما وقتی نمی‌دانم چطور آرامش کنم احساس ناتوانی می‌کنم.

بعد از مراقبت از سلامت و امنیت نوزادتان، یادگیری چگونگی آرام کردن او یکی از مهم‌ترین وظایفی است که با آن مواجه می‌شوید. نه به این خاطر که گریه‌ کردن برای نوزادان بسیار سخت و مضر است، بلکه احساسات شما به عنوان والدینی لایق و شایسته، یکی از حیاتی‌ترین موضوعاتی است که در ساختن پایه‌های رابطه شما و فرزندتان تاثیرگزار است. اثرگزارترین راه برای کاهش گریه یک نوزاد، این است که محیطی امن مانند رحم مادر برای او بسازید. در ادامه به شما می‌گوییم چطور این کار را انجام دهید.

اما در عین حال که شما احتمالا می‌توانید گریه کودکتان را کنترل کنید، پیشنهاد می‌کنم خیلی به خودتان سخت نگیرید. احتمالا به جز بغل کردن او کار دیگری از دست شما برنمی‌آید. آیا تجربه نکرده‌اید گاهی هیچ چیز دیگری جز گریه کردن و حضور کسی کنارتان تا باعث شود کمتر احساس تنهایی کنید، را نمی‌خواهید؟ زمانی که شما هرچه از دستتان برمی‌آمده را برای تسلی خاطر نوزادتان انجام دهید، تمام چیزی که او نیاز دارد را برای او فراهم کرده‌اید.

اما نگران هستم که کودکم مشکلی داشته باشد.

همه‌ی والدین نگران هستند که ندانند نوزادشان به چه دلیل گریه می‌کند. اما اگر شما نکات ضروری را انجام داده باشید (اگر به کودکتان شیر می‌دهید قبل از شیر دادن به او، غذای پرادویه نخورده باشید، شیر را در رژیم غذایی خودتان کنترل کرده باشید، مارک شیر خشک نوزادتان را عوض کرده باشید) و دکتر بطور منظم فرزندتان را معاینه کند، و روند رشد او را طبیعی بداند، می‌توانید با خیال راحت این موضوع را بپذیرید که گریه کردن –حتی گریه‌های طولانی و ممتد– در جامعه آمریکا برای نوزادان امری عادی است و نوزاد شما مشکلی ندارد.

چرا می‌گویید در جامعه‌ی آمریکا گریه کردن عادی است؟ مگر همه جای جهان نوزادان گریه نمی‌کنند؟

نه دقیقا. در جوامعی که نوزادان به طور مداوم با لباس‌هایی(آغوشی) در بغل مادرشان قرار می‌گیرند و بغل گرفته می‌شوند، دل درد تقریبا ناشناخته است و نوزادان به ندرت برای مدت طولانی گریه می‌کنند. ما دقیقا نمی‌دانیم دلیل این موضوع استفاده از آغوشی یا تغذیه آن‌ها در آن جوامع است یا چیز دیگر!

آیا دلیلی وجود دارد که فکر کنیم استفاده از آغوشی به این موضوع کمک می‌کند؟

تحقیقات نشان داده است که افرادی که نوزادانشان را بیشتر بغل می‌کنند و راه می‌برند (هم در مواقع دل درد و هم در زمان‌های دیگر)، اکثرا کمتر مستعد نفخ هستند. این احتمال وجود دارد که به دلیل اینکه بستن نوزاد به بغل مادر خیلی تسلی بخش است، با این کار نوزادان کمتر با محیط پیرامونشان درگیر هستند و تنش کمتری حس می‌کنند. من عادت داشتم که خودم را سپر بلای نوزادانم ببینم.

اما تفسیری دیگر از این موضوع این است که بعضی از کودکان نیاز دارند تا دائما آن‌ها را بغل کنید. وقتی زمین گذاشته می‌شوند گریه می‌کنند و در بغل اکثرا آرام هستند.

من اکثر اوقات کودکم را بغل می‌کنم. اما در پایان روز به نظر می‌رسد کافی نبوده، و او دائما گریه می‌کند.

بعضی اوقات تنها بغل کردن کافی نیست و نوزادان تا راهشان نبرید، تکانشان ندهید، با آن‌ها نرقصید یا با حرکات ریتمیک دیگری درگیرشان نکنید، تا تنش‌شان از بین نرود، آرام نمی‌شوند. طی سه ماه اول، هیچ چیزی بیشتر از پریدن روی تخت آن‌ها را آرام نمی‌کند و عوض کردن تشک در مقابل نوزادی شاد بهای کمی به نظر می‌رسید.

هر نوع تحرکی که کودک شما را آرام کند، از شما انرژی زیادی می‌برد. اما به مراتب بهتر از شنیدن گریه‌ی نوزادتان است و دریافت این پیغام توسط کودکتان «که زمانی که احساس خوبی ندارد می‌تواند به شما اتکا کند»، برای او یک دنیا ارزش دارد.

من همه چیز را امتحان کردم: بستن او به آغوشم زمان زیادی از روز، بغل کردن، تکان دادن، قنداق کردن، حرکات موزون، اضافه کردن پروبیوتیک به رژیم غذایی او و قطع شیر از رژیم غذایی خودم. او هنوز هم گریه می‌کند! چکار باید بکنم؟

خودتان شاهد هستید. گاهی اوقات افراد، خصوصا نوزادان، فقط نیاز دارند گریه کنند. شما کودکتان را بغل کرده‌اید و هر نوع احتمالی که ممکن بود وجود داشته باشد که کودک شما را وادار به گریه کند را بررسی کرده‌اید و او همچنان در بغل شما گریه می‌کند. تنها چیزی که شما نیاز دارید بدانید تا آرامش خودتان را حفظ کنید این است که «گاهی انسان‌ها فقط نیاز دارند گریه کنند.»

وقتی شما به نوزادتان توجه کنید، برایش آواز بخوانید، او را تسلی دهید، و حتی هنگامی که او گریه می‌کند سعی کنید با او ارتباط برقرار کنید، فرزندتان احساس آرامش خواهد کرد. اما اگر نتوانستید این کارها را انجام دهید، شرمنده نباشید. هدفون را در گوشتان بگذارید، به موسیقی گوش دهید و گریه‌ی او را از ذهنتان پاک کنید. اگر بغل کردن نوزادتان در این حالت جدید، به آرام شدن او کمک بیشتری کرد، تعجب نکنید. خصوصا اگر شروع به رقص یا هم‌خوانی با موزیک کرده باشید.

من نمی‌توانم وقتی کودکم اینطور گریه می‌کند آرام باشم. حتی وقتی هدفون را در گوشم می‌گذارم صدای گریه‌ی او در سرم منعکس می‌شود. این کار مرا دیوانه می‌کند.

اگر نمی‌توانید خودتان را آرام کنید کودکتان را پایین بگذارید. هنگام گریه، در آغوش گرفتن نوزادان به آرام کردنشان کمک می‌کند (همانطور که در مورد اکثر ما صادق است)، اما نه در زمانی که شما خودتان عصبانیت یا اضطراب شدیدی را متحمل می‌شوید.

اگر فکر می‌کنید ممکن است آرامش خودتان را از دست بدهید و این حس را به نوزادتان هم منتقل کنید، ارزش ریسک کردن را ندارد. نوزادتان را در جای امنی قرار دهید (گهواره، صندلی کودک، ننو)، در را ببندید و از اتاق بیرون بروید. هدفون را در گوشتان بگذارید تا صدای گریه کودکتان را نشنوید، حالا هرکاری که نیاز است را انجام دهید تا خودتان را آرام کنید. برای دقایقی از خانه بیرون بروید یا پنجره را باز کنید تا هوای تازه تنفس کنید، اجازه دهید تنش از بدنتان خارج شود. دستانتان را تکان بدهید، از کسی بخواهید تا پیشتان بیاید، از عباراتی که ممکن است شما را آرام کند استفاده کنید: این کاری است که نوزادان انجام می‌دهند. به خودتان یادآوری کنید که این موضوع ربطی به شما ندارد و «کودک من مشکلی ندارد، من مادر خوبی هستم.»

یادآوری این ضرب‌المثل هم ممکن است کمک کننده باشد که هر کودکی مقداری سختی به والدینش تحمیل می‌کند تا آن‌ها پس از عادی شدن وضعیت متوجه شوند هر اتفاق تلخی بالاخره می‌گذرد، در نتیجه در دوران نوجوانی راحت‌تر خواهند بود.

می‌دانم که نوزادان تا یک یا دو ماهگی به مکانی راحت و امن مانند رحم مادر نیاز دارند تا رشد کنند. اما چطور باید چنین محیطی برای فرزندم فراهم کنم؟

تکنیک‌هایی برای زمانی که نوزادتان گریه می‌کند:

این تکنیک‌ها برای زمانی است که کودک شما گریه می‌کند، و او را از تحریکات شدید محیطی در طول روز محافظت می‌کنند.

۱. نوزادتان را بغل کنید یا او را در آغوشتان ببندید.

این کار را تا جایی که می‌توانید انجام دهید. همانطور که دکتر سیر می‌گوید: برای مشاوره دادن به والدین کودکان پر سر و صدا ما دو هدف را دنبال می‌کنیم. این که دمای بدن کودک را تلطیف کنیم و حساسیت والدین را کاهش دهیم. در آغوش بستن نوزاد هر دو هدف را تامین می‌کند. استفاده از آغوشی، با خلق محیطی سازماندهی شده و شبیه به رحم مادر نیاز کودک به گریه کردن را کاهش می‌دهد. همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.

۲. نوزادتان را قنداق کنید.

پیچیده شدن در قنداق به بیشتر نوزادان احساس امنیت می‌دهد و آن‌ها را به یاد محیط امن رحم مادرشان می‌اندازد. البته باید اضافه کنم که مانند همیشه، باید حواستان به فرزندتان باشد، چون بعضی از نوزادان دوست ندارند که قنداق شوند. و البته که هرچه نوزادان بزرگتر می‌شوند، نیاز بیشتری به حرکت دارند در نتیجه اگر قنداق کردن به کم شدن گریه‌ی کودکتان کمک می‌کند، با گذشت زمان، فقط هنگام خواب او را قنداق کنید.

۳. حرکات موزون

این حرکات هم آن‌ها را به یاد رحم مادرشان می‌اندازد. تکان دادن برای بعضی از نوزادان کافی است. اما هنگامی که ناراحت هستند، برای آرام کردنشان حرکات جدی‌تری نیاز است. بعضی از والدین از ننو یا گهواره استفاده می‌کند، بعضی‌ها نوزاد را در صندلی کودک مخصوص ماشین می‌گذارند و رانندگی می‌کنند. اما این کارها پاسخگوی کودکانی که نیاز دارند همزمان بغل شوند و تکان بخورند، نخواهد بود. بعضی والدین می‌رقصند، بعضی‌ها به جلو و عقب قدم برمی‌دارند، بعضی‌ها روی تشک می‌پرند، بعضی همزمان به صورت موزون و با ملایمت به پشت کودکشان ضربه می زنند، بعضی‌ها تاب می‌خورند. من به مادرها پیشنهاد می‌کنم حرکات مختلف را امتحان کنند تا ببیند چه چیزی برای کودکشان جوابگو است.

۴. صدای ملایم و آرامش‌بخش (نویز سفید)

موسیقی آرامش‌بخش می‌تواند اثرات سر و صدای اطراف، بوق ماشین‌ها، و صداهایی که می‌تواند نورون‌های عصبی کودک را تحریک کند را از بین ببرد. برای من موسیقی کلاسیک تاثیرگزار بود. بعضی افراد از دستگاه‌هایی که نویز سفید پخش می‌کند استفاده می‌کنند، بعضی‌ها تنها صدای شششش را در گوش کودکشان زمزمه می‌کنند. صدایی که استفاده می‌کنید نباید به اندازه‌ای بلند باشد که کودک را بترساند یا شوکه کند. فقط صدای آرامش‌‌دهنده، تسلی‌بخش و ملایمی را برای نوزادتان تکرار کنید.

۵. به کودکتان شیر بدهید.

برای بعضی نوزادان شیر مادر آرامشی تضمینی و سریع به همراه می‌آورد. چرا اگر نیازی نباشد کارهای سخت دیگری انجام بدهید؟ همچنین آمار نشان داده نوزادانی که با برنامه‌ی مشخصی شیر می‌خورند، بیشتر دچار دل درد می‌شوند. وقتی تنها زمانی که کودکتان درخواست می‌کند به او شیر بدهید، احتمال دل درد کاهش پیدا می‌کند.

۶. به دنبال راه‌حل‌های مختلف باشید.

بعضی از مادرها با ماساژ کودک نتیجه می‌گیرند. بعضی کودکان به بعضی غذاها حساسیت دارند، و اگر شیر خشکی که استفاده می‌کنید را عوض کنید یا مادری که شیر می‌دهد رژیم غذایی خودش را تغییر دهد، گریه‌ها متوقف می‌شوند. معمولا رژیم غذایی بدون شیر گاو، گندم، و آلرژی‌زاهای معروف دیگر درمانی معجزه‌آسا خواهد بود. همانطور که قبلا هم اشاره شد همه والدینی که نوزادانشان دچار دل درد می‌شوند باید حتما پروبیوتیک را امتحان کنند.

اگر همه‌ی این پیشنهادات را امتحان کردید و نوزاد شما همچنان به گریه کردن ادامه داد، حتما با دکترتان مشورت کنید و با والدین دیگر صحبت کنید تا ببینید با چه کاری جواب گرفتند. دیر یا زود کودک پر سر و صدای شما کودکی خوش‌اخلاق و شاد خواهد شد.