فقط سه سال پیش، او کودک بود و اکنون به دایره واژگان او نگاه کنید! کودک پیش دبستانی شما با سرعت شگفت انگیزی در حال رشد است. مغز، پاها، درک مفهومی، هیچ بخشی از او نیست که جلو نرود. کودک شما توانایی بیشتری در کنترل کج‌خلقی خود پیدا می‌کند اما این بدان معنا نیست که وقتی خسته، گرسنه یا کج خلق است غر نمی‌زند و این اواخر بزرگ شدن، گاه هنوز هم راهی است که به او کمک می‌کند استرس را از خود دور کند. در اینجا نحوه مدیریت کودک سه یا چهار ساله برای به حداکثر رساندن لذت زندگی روزمره و به حداقل رساندن کشمکش‌ها را آورده‌ایم. از نظم و انضباط، خواب، حوادث ناگوار دستشویی گرفته تا حفظ ارتباط با شما و دیگران.

کودک پیش دبستانی و ساعت خواب
نمی دانید چگونه کودک سه، چهار یا پنج ساله خود را در رختخواب بگذارید – و چگونه او را مجبور کنید که تمام شب آنجا بماند؟ شما تنها نیستید.
“هر کسی که فکر می‌کند هنر گفتگو مرده است، باید به کودک بگوید که بخوابد.”
چگونه جلوی غر زدن کودک پیش دبستانی خود را بگیریم؟
آیا غر زدن کودک شما را دیوانه می‌کند؟ اینجا شش راز اثبات شده از نظر والدین برای جلوگیری از غر زدن کودک شما وجود دارد.

کودکان پیش دبستانی، تلویزیون و کامپیوتر
کودک پیش‌دبستانی شما چه مقدار تلویزیون باید تماشا کند؟ اماده‌ای؟ هیچ. واقعاً. من می‌دانم تلویزیون پرستاری عالی برای کودک است. اما یک معلم بسیار موثر نیز هست، برای آموزش بسیاری چیزهایی که دوست ندارید فرزندتان یاد بگیرد. از همه مهم‌تر، اعتیاد آور است و علاقه نوظهور کودک شما به مطالعه را خراب می‌کند.

انتخاب دادن: سلاح مخفی شما
انتخاب ممکن است مفیدترین ابزاری باشد که والدین برای مدیریت زندگی همراه با کودکان خردسال دارند. تقریباً یک چوب جادو است، حداقل تا سن پنج سالگی.

ایمن نگه داشتن فرزند
اینجا دنیای بزرگی است. هنگامی که کودک شما نوزاد یا نوپا بود، شما یا خودتان همیشه آنجا بودید یا کودک خود را تحت مراقبت از یک فرد بالغ مورد اعتماد و حمایت کننده قرار می‌دادید. اما هرچه کودک بزرگتر می‌شود کمتر دست او را می‌گیرید. مطمئناً نگران ایمنی او خواهید بود و هنگامی که بچه‌ها خودشان شروع به پیاده‌روی در پیاده روها یا حتی استفاده از حمل و نقل عمومی می‌کنند این امر می‌تواند به طور مثبتی اعصاب خردکن باشد.

کودک خود را در برابر قلدری مقاوم کنید.
بیشتر والدین برای محافظت از فرزندان خود دست به قتل هم می‌زنند (دست به هر کاری می‌زنند). در طول سال‌های پیش دبستانی است که ما بر خلاف میل‌مان یاد می‌گیریم که نمی‌توانیم همیشه همراه فرزندمان باشیم تا از او در برابر ظلم و ستم بچه‌های دیگر محافظت کنیم.

ایجاد یک رابطه عالی با کودک پیش دبستانی‌تان
آیا می خواهید پدر و مادری عالی باشید؟ آیا می‌خواهید بچه‌ای شاد، سالم و خوش‌رفتار تربیت کنید؟ آیا می‌خواهید در خانه‌ای زندگی کنید که نظم و انضباط غیرضروری شود؟ راز این امر، ایجاد ارتباط نزدیکتر با فرزندتان است.
خبر خوب و بد این است که هر تعاملی باعث ایجاد رابطه می‌شود. خرید مواد غذایی، ماشین سواری و حمام به اندازه بحث بزرگی که در هنگام بروز مشکل دارید اهمیت دارد. کودکتان نمی‌خواهد اسباب بازی خود را با فرد دیگری شریک شود یا بخوابد یا تکالیف خود را انجام دهد؟ نحوه حل و فصل این‌ها مانند آجری در پایه روابط دائمی شما است.

با کودک پیش دبستانی خود در ارتباط بمانید.
همه والدین باید به خاطر از بین بردن فرسایش روزانه ناشی از جدایی‌ها و حواس پرتی‌های طبیعی زندگی هم که شده به طور مکرر با فرزندان خود ارتباط برقرار کنند. در حالی که فرزندان ما از ما جدا شده‌اند آن‌ها خود را به چیزهای دیگری معطوف می‌کنند: معلمانشان، همسالانشان، کامپیوترشان. والدگری موثر تقریباً تا زمانی که ارتباط مثبت با فرزند شما برقرار نشود غیرممکن است بنابراین قبل از بروز مشکل، این کار را به عنوان نوعی محافظت پیشگیرانه در نظر بگیرید. چگونه آن را انجام دهید؟

از نظم مثبت برای کمک به کودک دبستانی خود استفاده کنید.
موثرترین استراتژی نظم و انضباط این است که مطمئن شوید فرزند شما می‌خواهد شما را راضی کند. تمام قوانین را بر اساس اینکه باعث تقویت یا تضعیف رابطه شما با فرزندتان می‌شود، ارزیابی کنید.

بازی با فرزند خود: بازی های اتصال و هوش هیجانی
می دانم، شما فکر می‌کنید با فرزندتان بازی می‌کردید. اما اگر به شما اجازه دهیم زمان را اندازه‌گیری کنید و لیست کارهای خود را فراموش کنید و فقط ده دقیقه با فرزندتان ارتباط برقرار کنید ، چه می‌کنید؟ اگر قول دهیم که اگر این کار را به طور منظم انجام دهید، کودک شما همکاری بیشتری خواهد کرد و شما احساس انرژی بیشتری خواهید کرد چه؟ اگر به شما کمک کند پدر و مادر شادتری شوید چه می‌کنید؟
بچه‌ها از بزرگترها انرژی جسمی بیشتری دارند. وقتی آن‌ها از نظر احساسی پیچیده می‌شوند ، بدن‌شان باید تمام آن انرژی را تخلیه کند. این یکی از دلایلی است که آن‌ها انرژی بسیار بیشتری نسبت به ما دارند، بنابراین ما را فرسوده می‌کنند. اما ما می‌توانیم از این موضوع به نفع خود استفاده کنیم ، زیرا وقتی ما با کودکان بازی‌های جسمی می‌کنیم ، آن‌ها می‌خندند و عرق می‌کنند و جیغ می‌کشند – و همان هورمون‌های استرس فرو خورده را آزاد می‌کنند که در غیر این صورت مجبور به ترشح می‌شوند. بازی همچنین نحوه یادگیری بچه‌ها است، بنابراین وقتی شما یک درس احساسی را با بازی “آموزش می‌دهید”، کودک واقعاً آن را می‌آموزد. از همه بهتر، بازی به والدین و بچه‌ها کمک می‌کند تا احساس نزدیکی کنند.

همدلی کردن برای کمک به کودک پیش دبستانی جهت تقویت هوش هیجانی
همدلی احساس کردن از دیدگاه شخص دیگر است. همدلی جزئی اساسی از هوش هیجانی است. همدلی در زمینه توانایی ما در کنار آمدن با انسان‌های دیگر ضروری است و بچه‌های شما نه فقط برای اینکه آدم‌های خوبی باشند بلکه برای اینکه بدون آن به سختی می‌توان به عنوان یک انسان، خوشحال بود باید مورد همدلی واقع شوند.